WdkA Researchblog Rinze Borm

Werkplaats Praathuisjes St Annaland Stavenisse Scherpenisse Strijenham de Meestoof, meekrap, Reimerswaal etc.

When building a ship, shipbuilders design and construct ships on the basis of strict parameters and engineered technical specifications to ensure buoyancy and stability. ‘Vessel’ was created on the basis of exploring how serendipity within making could shape and form aesthetics. Instead of focusing on the end result, my research explores making processes where the intuitive choices of the designer, the order of machining and the materials themselves, together determine the final form. This meeting point between design intuition and the potential that materials and machines can have in steering making processes, creates a unique ‘handwriting’ of a designer. ‘Vessel’ questions what role this quality can play in designing cultural probes and interventions, across various design disciplines.

Vessel – carrier of narratives (Ruben Ferwerda) 

As societal and environmental issues increasingly impact our world, politics cannot keep up with the pace in which they appear. While there is an urge for quick fixes we know “solutionism” won’t help us in dealing with these kind of problems from it’s root. A serious debate about our dreams and desires might. The time seems right to reintroduce an utopian way of thinking: seeing society as we yearn it to be. Creating a story of what may come. I am researching the role of the urban designer as it could fulfill a role in getting this co-creation of a common narrative to start. One way of doing this is by designing installations in public space that provoke reaction. The installation ‘Vessel’ has become a carrier of such narratives. It interacts with spectators as their imagination is addressed with the use of minimum resources. Due to it’s iconic shape and fragile aesthetics people start wondering about it’s abilities, purpose and meaning. This physical touchpoint is where the dialogue starts. 

http://iabr.nl/

Terwijl ik op zoek ben naar de Felesverkstedet, loop ik tegen een hangbord met de letters  ‘Uteregt ‘ aan. Nederlandse ontwerpers in deze creatieve straat? Meteen een goede reden om eens door de ramen  te gluren en kijken of ik een gesprekje kan los peuteren. Het eerste waar mijn blik op valt  is het silhouet van een Schaublin 102, een Zwitserse draaibank die terecht een klein vermogen kost. Ondanks dat ik onaangekondigd op de stoep sta, is Krystoffer bereid om mij rond te leiden in zijn atelier.

Zijn atelier is volledig uitgerust om verfijnde mechanische werken te kunnen maken, vergelijkbaar met een  instrumentmakerij.  Zijn werk laat zich dan ook het beste als Kinetische kunst beschrijven.  Alle machines zijn conventioneel, maar behoren tot de absolute top. Er staat dan ook voor een vermogen aan apparatuur.

We spreken over de meerwaarde van zelf produceren en in veel gevallen de noodzaak  daarvan. Uitbesteden is vaak te duur of simpelweg niet mogelijk omdat er tijdens het maken nog te veel beslissen valt. Stagiares die de mate van precisie hebben die nodig is zijn schaars en bovendien niet goedkoop in Noorwegen. Op het moment is Krystoffer 3 van zijn rookmachines aan het maken voor een gallerie waarvoor hij vaker heeft gewerkt. Een harde deadline en nog een berg te verrichten werk. Hij laat lichtjes doorschemeren dat hij zich een slaaf van zijn eigen werk vind. Of misschien wel van het productieproces. De rookmachine is uit 2007 en alleen het maken van dit uitontwikkelde ontwerp kost maanden. Uitbesteden is ook hier geen optie.

Krystoffer werkt voornamelijk alleen.  Zijn atelier biedt veel mogelijkheden voor ontwerpers uit andere disciplines,  maar is op het moment volledig ingericht op zijn eigen projecten.  Ondanks dat  felesverkstedet enkele tientallen meters verderop in de straat zit, is er geen samenwerking tussen deze twee maakplekken.         

http://www.kristoffermyskja.com/