Month: October 2015

 

Dag 1: Kennismaking met Jop en presentatie over de aanpak van Afdeling Buitengewone Zaken. Tweede dagdeel gebruikt om context in kaart te brengen. Wederom kom ik erachter dat mijn onderzoeksvraag niet helder is en het daardoor moeilijk is om de context in kaart te brengen. Hetzelfde probleem van ‘voor’ de vakantie. Context is te groot en daardoor te abstract. Autarkie is te omvangrijk. Het wordt echt tijd om de onderzoeksvraag aan te scherpen. Jop begeleid me in het concreter maken van de context/werkveld. Welke aspecten zijn bruikbaar.

 

 

 

Dag 2: Presentatie van het project Rural Spark. Ontwikkeling van een interventie. Maken van het prototype. Interventie uitgedacht tijdens de Workshop (overdag). Het protoyype in eigen werkplaats gemaakt (’s avonds). Tijdens het maken ervaar ik dat ik in een bepaalde ‘flow’ kom. Het maken van een tafel doe ik vanuit ervaring, op deze manier wegen de keuzes niet zo zwaar. Tijdens deze ’flow’ merk ik dat ik mijn project overdenk. Wat ben ik aan het maken? Voor wie? Wat wil ik hiermee? Wat zijn de mogelijke uitkomsten?

 

Ingreep

Voorstel: Onderzoek van de waardebepaling van een product onder een aantal doelgroepen:  Consumenten, producenten en ontwerpers.

Aanname: Door een lokaal geproduceerd product te plaatsen in een omgeving van massa geproduceerde producten te plaatsen ontstaat er discussie/verwarring.

Scenario: De goedkoopste tafel van Ikea (lack) namaken in een massieve houtsoort en plaatsen in de showroom/schappen van Ikea. Exact dezelfde maatvoering als origineel.

Rollen: Voornamelijk de rol van observant, zeker niet de rol van maker of ontwerper.

Prototype: Lack tafel vervaardigd uit een hardhout (oud kozijn, zie productie foto’s) in eigen werkplaats.

Meetinstrument: foto’s en video. Meten in showroom en magazijn.

 

Dag 3: Inzetten van het prototype in het werkveld. In mijn geval Ikea Breda en Barendrecht.

Ik merk dat ik nerveus ben om deze ingreep te doen. Uit mijn comfortzone. Normaal gesproken heb ik een helder plan van aanpak en weet wat me te wachten staat tijdens het ontwerp- en productieproces. Dit keer niet.

Na het eerste ‘falen’ (geen toegang in Breda) merk ik dat ik de interventie overdenk. Met name voor wie moet ik ‘Hidden’ zijn. In eerste instantie was ik van plan het Lack tafeltje in de showroom te plaatsen om vervolgens de reacties te kunnen meten. Tijdens de rit van filiaal naar filiaal merk ik dat het mij vooral om de consument te doen is. Ik ben geinteresseerd in de reacties van het winkelend publiek.

Dag 4: Presentaties van de verschillende ingrepen uit de groep.

 

 

 

 

Het vlakken van het frame voor de cnc machine is bijna gedaan. De lineaire geleidingen voor de X-as zijn een aantal maanden terug aangeschaft. De aansturing voor de X-as is in ontwikkeling.

Tijdens mijn aanhoudende jacht op onderdelen liep ik tegen de volgende advertentie aan op marktplaats. Ene Marco Kruyt verkocht lineair geleidingen die de perfecte maatvoering hebben voor mijn bewegend portaal. De Y-as.

Doordat Marco onder zijn eigen naam handelt op Marktplaats is het makkelijk om wat onderzoek te doen naar de verkoper.

Baileybots Kinetic Art & Sculpture

Marco Kruyt creates his art machines with automated metalworking machinery, wich he designs and builds. Machines that make art machines, on a grand and almost industrial scale, with the artist as conductor.

 

Marco en zijn gezin wonen in een aantal anti-kraak panden in Rotterdam Crooswijk. Sommige muren zijn weg gesloopt, tuinen zijn met elkaar verbonden. Het geheel ademt een ateliersfeer uit. Het machinepark dat er staat is indrukwekkend. Alle machines zijn op leeftijd, maar zeer accuraat. Het geheel staat in dienst van de kunst die hij maakt.

Ons gesprek gaat in het begin voornamelijk over mijn cnc project. Ik grijp de kans om een expert uit te horen en krijg een hoop practische tips. Later komen andere onderwerpen aan bod. Marco overweegt uit Crooswijk te vertrekken en misschien buiten Rotterdam te gaan wonen, wellicht in Zeeland of Brabant. Vanaf dat moment worden de vragen aan mij gesteld. Hoe conservatief is Tholen nou echt? Etc..

Al bij al een interessante ontmoeting. Ik ben van plan hem nog eens te bezoeken, dan enkel op basis van mijn onderzoek.

Schuilplaats gemaakt van en met lokale materialen. Mooi voorbeeld van ‘toolmaking’ en zelfvoorziening. De maker bouwt overduidelijk met voorkennis.

Het project vond plaats in een periode van 9 maanden, effectief werd er 30 dagen gebouwd.

De maker laat de volgende hiërarchie binnen de vaardigheden zien.  “Fire, shelter and stone tools”.

 

Conversation pieces

In de middag gaan we aan slag met het conversation piece dat betrekking heeft tot ons onderzoek.

Het uitgangspunt van mijn conversation piece is zelfvoorziening. Tijdens mijn reis door Afrika ben ik erachter gekomen hoe vanzelfsprekend bepaalde zaken voor ons zijn. Basisbehoeften als water, eten, huisvesting en infrastructuur zijn amper weg te denken zijn in Nederland. Het plan was al deze aspecten in een model te verwerken.

Het fijne aan de maaksessie, begeleid door Harold, dat er genoeg materiaal aanwezig was om tijdens het maken geinspireerd te raken. Door te maken kom ik in een bepaalde flow die mij er onbewust toe zet mijn onderzoek te overdenken.

Gesprek met Harold:

Harold neemt plaats achter mijn conversation piece en begint te vertellen over wat hij er in ziet zonder voorkennis van mijn onderzoek.

• Een fijne plek om te zijn die speeltuinachtig aandoet.
• Misschien is het wel een bordspel.
• Het ‘dak’ lijkt aan de wolken te hangen.
• Het lijnenspel dat met stift is aangebracht doet hem denken aan ‘Dogville’ van Lars von Trier.
• Ervaart mijn conversation piece als Maquette vanwege de consequente schaal.

Als Harold is uitgesproken vertel ik hem over mijn onderzoek en dat mijn werkplaats daar een belangrijke rol in speelt. We bespreken de invloed van machines/instrumenten op de maker, organische groei binnen een werkplaats of atelier en hoe anekdotes over Afrika een mooie inleiding kunnen zijn voor mijn essay. Bijvoorbeeld de anekdote over de Ethiopische zaden en gewassen op het Chinese asfalt.

Tot slot ontvang ik per mail de volgende titels:

‘Per toeval filosoferen’: Bernard Stiegler in gesprek met Elie During (uitgeverij: Klement/Pelckmans, 2014)

‘How things shape the mind – a theory of material engagement’ Lambros Malafouris (Uitgeverij: MIT press, 2013)