Terwijl ik op zoek ben naar de Felesverkstedet, loop ik tegen een hangbord met de letters ‘Uteregt ‘ aan. Nederlandse ontwerpers in deze creatieve straat? Meteen een goede reden om eens door de ramen te gluren en kijken of ik een gesprekje kan los peuteren. Het eerste waar mijn blik op valt is het silhouet van een Schaublin 102, een Zwitserse draaibank die terecht een klein vermogen kost. Ondanks dat ik onaangekondigd op de stoep sta, is Krystoffer bereid om mij rond te leiden in zijn atelier.
Zijn atelier is volledig uitgerust om verfijnde mechanische werken te kunnen maken, vergelijkbaar met een instrumentmakerij. Zijn werk laat zich dan ook het beste als Kinetische kunst beschrijven. Alle machines zijn conventioneel, maar behoren tot de absolute top. Er staat dan ook voor een vermogen aan apparatuur.
We spreken over de meerwaarde van zelf produceren en in veel gevallen de noodzaak daarvan. Uitbesteden is vaak te duur of simpelweg niet mogelijk omdat er tijdens het maken nog te veel beslissen valt. Stagiares die de mate van precisie hebben die nodig is zijn schaars en bovendien niet goedkoop in Noorwegen. Op het moment is Krystoffer 3 van zijn rookmachines aan het maken voor een gallerie waarvoor hij vaker heeft gewerkt. Een harde deadline en nog een berg te verrichten werk. Hij laat lichtjes doorschemeren dat hij zich een slaaf van zijn eigen werk vind. Of misschien wel van het productieproces. De rookmachine is uit 2007 en alleen het maken van dit uitontwikkelde ontwerp kost maanden. Uitbesteden is ook hier geen optie.
Krystoffer werkt voornamelijk alleen. Zijn atelier biedt veel mogelijkheden voor ontwerpers uit andere disciplines, maar is op het moment volledig ingericht op zijn eigen projecten. Ondanks dat felesverkstedet enkele tientallen meters verderop in de straat zit, is er geen samenwerking tussen deze twee maakplekken.
http://www.kristoffermyskja.com/