Tropicana
Een interessante lezing over hergebruik. In eerste instantie vanwege de locatie, waar ik als kind fijne herinneringen aan heb. Ten tweede Koffiedik. Eigenlijk moet dat laatste het eerste zijn, want naar mijn idee ging deze lezing meer over koffiedik dan over de locatie of het eindproduct, zwammen.
Met name de aanpak van Rotterzwam spreekt mij aan. Het mag duidelijk zijn dat Rotterzwam een interessant onderwerp/onderzoek te pakken heeft, toch is het niet vanzelfsprekend dat dit dan automatisch een succes is. Met name de verschillende paden die ze verkennen. Albert Heijn, energie opwekken in samenwerking met een bedrijf uit Bergen op Zoom, bio plastic, samenwerking met de TU Wageningen, zwammen voor bedrijven (horeca) in Rotterdam en omstreken, lezingen etc. Daarnaast laten ze hun aanpak (focus op restafval) niet van een wel of niet biologisch keurmerk afhangen. Ze komen hier niet voor in aanmerking omdat de oorsprong van hun koffiedik niet altijd inzichtelijk is. Tot nu toe is enkel Starbucks geweigerd. Deze pragmatische aanpak houdt de vaart in het ondernemen en resulteert in salaris uit de onderneming, iets wat voor een jonge onderneming ook niet vanzelfsprekend.
Rotterzwam put gedeeltelijk inspiratie uit de blauwe economie.
Een pijnlijk detail voor mij is dat Rotterzwam hun product moet laten patenteren. Niet zo zeer om anderen uit te sluiten, maar om te voorkomen dat geen andere partij het patenteerd en Rotterzwam vervolgens wordt buitengesloten. Een ander negatief aspect is de monsanto achtige structuur binnen hun samenwerking met de zaden leverancier.