Author: rinze

Felleswerkstedet (gezamelijke werkplaats) ,Oslo

Jens Dyvik is een van de oprichters van de Felleswerkstedet. Een collectief van makers uit verschillende disciplines, met een uitgebreide digitale werkplaats. Meerdere cnc machines , 3d printers met een sterke focus op open source. Het grote verschil met de vorige keer dat ik de werkplaats bezocht is de uitbreiding van de conventionele bewerkingen. Interessant om te  zien dat mijn werkplaats meer uit conventionele bewerkingen bestaat en waar nodig cnc wordt ingezet, Fellesverkstedet ontwikkelt zich precies andersom. Waar voorheen het totaal meer uit verschillende eilanden bestond, is er nu een sterkere verbinding tussen deze manieren van maken/ontwerpen.

Enkel de grafische afdeling, lithografie, zeefdrukken etc, is een tak die meer op zichzelf staat. Of dit aan het vloerplan ligt weet Jens geen antwoord op te geven.

Het verdienmodel achter de verkstedet is vrij inzichtelijk. Wil je een product verder uitwerken en heb je het collectief daarbij nodig dan kan dit tegen een gereduceerd tarief dat vrijwel tegen kostprijs aanzit. Op deze manier stimuleer je prototyping en ontwerp. Zodra het ontwerp uitgedacht is en het commerciële traject ingaat dan geld er een commercieel tarief. De werkplaats biedt de mogelijkheid om het in eigen beheer te kunnen produceren.  Een andere optie is dat experts gekoppeld aan de werkplaats de productie aanbieden, ook weer met de faciliteiten van de werkplaats.

Voor zover ik kan inschatten werkt het bovenstaande model. Ter illustratie, bij de entree van het  vervallen pand staat een maquette. Het nieuwe pand. Aangeschaft vanuit het collectief, koop wel te verstaan. Ondanks dat ik de werkplaats op een rustige dag bezoek is er vrij veel activiteit. Een man is met zijn zoon bezig een onderdeel voor zijn boot opnieuw te maken. De cnc machines draaien sowieso continu vertelt Jens. Beide shopbots zijn de komende 4 weken volledig ingepland.

Tijdens het praten wisselen we af tussen Engels en Nederlands, grotere ideeën en juist hele gedetailleerde vraagstukken met betrekking tot cnc en conventionele bewerkingen, verdienmodellen etc.

Ik merk aan Jens ook dat hij de afstand tussen machines en gebruiker wilt verkleinen. Een praktisch voorbeeld daarvan is de fysieke afstand tussen de shopbots en de maker. De maker zit aan de machine zelf, doorgaans niet iets waarmee wordt  geadverteerd.  Een ander tool die hij ontwikkelt heeft is de mogelijkheid tot projectie op het werkoppervlak van de machine. Door het ontwerp te projecteren op het eindmateriaal kan de ontwerper nog keuzes maken die vanuit de software (tekening) moeilijker te maken zijn.  

http://www.fellesverkstedet.no/

http://www.infographicscongres.eu/

 

Tijdens de eerste interventie ontstond er een ‘discussie’ over het lack tafeltje.

‘Lack is een doordacht product en vanwege zijn lichte gewicht zeer duurzaam’. IKEA Barendrecht

Tijd voor een klein onderzoek naar de waarde van het product. Wellicht stuiten we op een letterlijke interpretatie van ‘Hidden Design’.

 

 

http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2015-2016/einde-van-bezit.html

In deze aflevering pleit Thomas Rau voor een drastische verandering van ons perspectief op het bezit van goederen en onze daar aan verbonden productieprocessen. Paspoorten voor gebouwen, lux afnemen ipv een fysiek lichtplan. Remonteren ipv demonteren en greenwashing. Een verwijzing naar de eikenbalken van Oxford, niet helemaal juist maar toch.

 

 

 

Dag 1: Kennismaking met Jop en presentatie over de aanpak van Afdeling Buitengewone Zaken. Tweede dagdeel gebruikt om context in kaart te brengen. Wederom kom ik erachter dat mijn onderzoeksvraag niet helder is en het daardoor moeilijk is om de context in kaart te brengen. Hetzelfde probleem van ‘voor’ de vakantie. Context is te groot en daardoor te abstract. Autarkie is te omvangrijk. Het wordt echt tijd om de onderzoeksvraag aan te scherpen. Jop begeleid me in het concreter maken van de context/werkveld. Welke aspecten zijn bruikbaar.

 

 

 

Dag 2: Presentatie van het project Rural Spark. Ontwikkeling van een interventie. Maken van het prototype. Interventie uitgedacht tijdens de Workshop (overdag). Het protoyype in eigen werkplaats gemaakt (’s avonds). Tijdens het maken ervaar ik dat ik in een bepaalde ‘flow’ kom. Het maken van een tafel doe ik vanuit ervaring, op deze manier wegen de keuzes niet zo zwaar. Tijdens deze ’flow’ merk ik dat ik mijn project overdenk. Wat ben ik aan het maken? Voor wie? Wat wil ik hiermee? Wat zijn de mogelijke uitkomsten?

 

Ingreep

Voorstel: Onderzoek van de waardebepaling van een product onder een aantal doelgroepen:  Consumenten, producenten en ontwerpers.

Aanname: Door een lokaal geproduceerd product te plaatsen in een omgeving van massa geproduceerde producten te plaatsen ontstaat er discussie/verwarring.

Scenario: De goedkoopste tafel van Ikea (lack) namaken in een massieve houtsoort en plaatsen in de showroom/schappen van Ikea. Exact dezelfde maatvoering als origineel.

Rollen: Voornamelijk de rol van observant, zeker niet de rol van maker of ontwerper.

Prototype: Lack tafel vervaardigd uit een hardhout (oud kozijn, zie productie foto’s) in eigen werkplaats.

Meetinstrument: foto’s en video. Meten in showroom en magazijn.

 

Dag 3: Inzetten van het prototype in het werkveld. In mijn geval Ikea Breda en Barendrecht.

Ik merk dat ik nerveus ben om deze ingreep te doen. Uit mijn comfortzone. Normaal gesproken heb ik een helder plan van aanpak en weet wat me te wachten staat tijdens het ontwerp- en productieproces. Dit keer niet.

Na het eerste ‘falen’ (geen toegang in Breda) merk ik dat ik de interventie overdenk. Met name voor wie moet ik ‘Hidden’ zijn. In eerste instantie was ik van plan het Lack tafeltje in de showroom te plaatsen om vervolgens de reacties te kunnen meten. Tijdens de rit van filiaal naar filiaal merk ik dat het mij vooral om de consument te doen is. Ik ben geinteresseerd in de reacties van het winkelend publiek.

Dag 4: Presentaties van de verschillende ingrepen uit de groep.

 

 

 

 

Het vlakken van het frame voor de cnc machine is bijna gedaan. De lineaire geleidingen voor de X-as zijn een aantal maanden terug aangeschaft. De aansturing voor de X-as is in ontwikkeling.

Tijdens mijn aanhoudende jacht op onderdelen liep ik tegen de volgende advertentie aan op marktplaats. Ene Marco Kruyt verkocht lineair geleidingen die de perfecte maatvoering hebben voor mijn bewegend portaal. De Y-as.

Doordat Marco onder zijn eigen naam handelt op Marktplaats is het makkelijk om wat onderzoek te doen naar de verkoper.

Baileybots Kinetic Art & Sculpture

Marco Kruyt creates his art machines with automated metalworking machinery, wich he designs and builds. Machines that make art machines, on a grand and almost industrial scale, with the artist as conductor.

 

Marco en zijn gezin wonen in een aantal anti-kraak panden in Rotterdam Crooswijk. Sommige muren zijn weg gesloopt, tuinen zijn met elkaar verbonden. Het geheel ademt een ateliersfeer uit. Het machinepark dat er staat is indrukwekkend. Alle machines zijn op leeftijd, maar zeer accuraat. Het geheel staat in dienst van de kunst die hij maakt.

Ons gesprek gaat in het begin voornamelijk over mijn cnc project. Ik grijp de kans om een expert uit te horen en krijg een hoop practische tips. Later komen andere onderwerpen aan bod. Marco overweegt uit Crooswijk te vertrekken en misschien buiten Rotterdam te gaan wonen, wellicht in Zeeland of Brabant. Vanaf dat moment worden de vragen aan mij gesteld. Hoe conservatief is Tholen nou echt? Etc..

Al bij al een interessante ontmoeting. Ik ben van plan hem nog eens te bezoeken, dan enkel op basis van mijn onderzoek.